Terapia dzieci i młodzieży
W proces terapii dzieci i młodzieży często włączeni są rodzice. Pierwsze spotkanie zwykle odbywa się z samym rodzicem/ rodzicami, zwłaszcza jeśli problem dotyczy małego dziecka. Kolejna wizyta to indywidualne spotkanie terapeuty z dzieckiem. Po rozpoznaniu specyfiki przejawianych przez dziecko lub nastolatka trudności, psycholog ustala plan terapii. W zależności od wieku dziecka oraz specyfiki problemu, proponowana jest najbardziej odpowiednia forma terapii.
Terapia indywidualna zazwyczaj wsparta jest spotkaniami psychoedukacyjnymi, treningami podnoszącymi umiejętności społeczne czy spotkaniami informacyjnymi dla rodziców.
Pomagam w trudnościach w następujących obszarach:
- terapia niepożądanych zachowań, zaburzenia zachowania
- praca nad nieśmiałością, koncentracją uwagi, wyrażaniem emocji
- podnoszenie poczucia własnej wartości dziecka
- pomoc w rozwiązywaniu problemów rówieśniczych, szkolnych, z kadrą pedagogiczną
- towarzyszenie przy przechodzeniu przez trudne sytuacje życiowe – choroba, rozstanie, utrata, żałoba itp.
- zaburzenia lękowe (fobie specyficzne, lęk społeczny, lęk uogólniony, agorafobia, lęk separacyjny, napady paniki, zaburzenie obsesyjno-kompulsywne) i inne
Pytania i odpowiedzi
Jeśli czujesz, że z danym problemem nie dajesz sobie rady, a Twoje cierpienie psychiczne narasta, wówczas jest to już jednoznaczny sygnał, że warto szukać pomocy na zewnątrz. Często ludzie nie zgłaszają się po pomoc psychologiczną licząc, że poradzą sobie sami. Niestety, często bywa tak, że próby samodzielnego radzenia sobie trwają latami, a objawy się nasilają. Dlatego warto przyjść już wtedy, kiedy pierwszy raz pomyśli się o skorzystaniu z profesjonalnej pomocy.
Terapia psychologiczna może trwać od kilku tygodni do kilku lat. Wszystko zależy od problemu. Jeśli pacjent ma bieżący dylemat, który należy rozwiązać w miarę szybko, to terapia trwa kilka tygodni. Jeśli jednak oczekuje się konkretnych zmian w osobowości, czy np. znaczącej poprawy funkcjonowania w relacjach, to należy nastawić się na terapię długoterminową.
Psychologa/psychoterapeutę obowiązuje tajemnica zawodowa. Oznacza to, że nie może on ujawniać żadnych treści, które słyszał od swoich pacjentów. Wykwalifikowany terapeuta na pewno nie opowie nikomu szczegółów dotyczących pacjentów, nawet rodzinie i znajomym. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja kiedy terapeuta usłyszy od swojego pacjenta, że ten planuje zrobić krzywdę sobie lub komuś. Wówczas dla dobra pacjenta i innych osób istnieje obowiązek powiadomienia odpowiednich służb.
